Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΦΩΝΗ

‘’Τι κάνεις όταν δεν σου αρέσει η δουλειά σου,αλλά λόγω των δύσκολων καιρών δεν μπορείς να παραιτηθείς. Είμαι καλή στην δουλειά μου,με αρκετά απαιτητικά ωράρια, αλλά παρολαυτά δεν έχω πάρει ποτέ προαγωγή. Νιώθω κάθε μέρα σαν να είναι ένας Γολγοθάς για μένα. Πως μπορώ να το αντιμετωπίσω αυτό;’’

Αγαπητή, κατανοώ πόσο δύσκολο πρέπει να είναι αυτό που βιώνεις. Συνήθως ξεκινάμε την δουλειά μας με υψηλές προσδοκίες και ελπίδες κάτι που στη συνέχεια απορρίπτεται. Αναμφισβήτητα είναι μία δύσκολή εποχή για όλους,τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους εργοδότες. Ο χρόνος που περνάμε στο εργασιακό περιβάλλον είναι σημαντικός, καθώς καθορίζει και την γενικότερη ποιότητα της ζωή μας. Δεν γνωρίζω ακριβώς σε τι πλαίσιο εργάζεσαι, ιδιωτικό ή δημόσιο. Σίγουρα, όμως η προσφορά σου πρέπει να είναι απαραίτητη και αυτό αποδεικνύεται από την σκληρή δουλειά και τις υπερωρίες σου. Δεν θα ήταν κακό να ζητήσεις από τους προϊστάμενούς σου κάποιους είδους αξιολόγηση  και κάποια μορφή αναγνώρισης της δουλειά σου. Παράλληλα θα μπορούσες να στείλεις και αλλού το βιογραφικό σου. Είμαι σίγουρη πως λόγω της επιμονής και της εργατικότητά σου θα μπορέσεις να βρεις διεξόδους ώστε να βελτιώσεις τόσο τις συνθήκες εργασίας σου όσο και την ίδια την ποιότητα της καθημερινότητά σου. Να έχεις μία όμορφη ημέρα!






‘’Είμαι 14 ετών και έχω ένα συνεχή φόβο πως οι γονείς μου θα πεθάνουν..Τι μου συμβαίνει και πως μπορώ να απαλλαγώ από αυτές τις άσχημες σκέψεις;’’


Αγαπητέ/ή συμβαίνει πολλές φορές τα παιδιά να αισθάνονται ανασφάλεια για τη ζωή των γονιών τους. Μέσω αυτής της ανασφάλειας εκφράζεται και ένας φόβος εγκατάλειψης . Από πότε έχεις αυτή την σκέψη και την έχεις μοιραστεί άραγε με τους γονείς σου ή με κάποιο κοντινό σου πρόσωπο; Δεν νομίζεις πως θα ήταν πολύ καλή ιδέα να το κάνεις; Αναρωτιέμαι, επίσης αν υπήρχε κάποια απώλεια στην ευρύτερη οικογένεια σας. Και αν ναι πως την αντιμετωπίσατε, ποια συναισθήματα βίωσες, νιώθεις ότι έχεις πενθήσει και έχεις ενσωματώσει στη ζωή σου την απώλεια; Σε αυτήν την περίπτωση μήπως η ανησυχία σου σχετίζεται με ένα τέτοιο γεγονός;
Πολλές φορές οι ενήλικοι αποφεύγουν να μιλήσουν για τον θάνατο με τα παιδιά τους, γιατί πιστεύουν ότι θα τα τρομοκρατήσουν.Με το να μη συζητιέται, όμως ο θάνατος διογκώνεται ο φόβος. Θα σου πρότεινα, λοιπόν, να συζητήσεις της φοβίες και τις σκέψεις σου με τους γονείς σου και εκείνοι αφού θα σε ακούσουν θεωρώ πως θα βρουν τις κατάλληλες απαντήσεις. Μοιράσου τις σκέψεις σου και εξέφρασε τα συναισθήματά σου, τους προβληματισμούς και της ανησυχίες σου. Να περνάς όμορφα!