''Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΜΑ ΧΕΛΩΝΑ ΧΩΡΙΖΟΥΝ''- ΕΝΑ ΤΡΥΦΕΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ

''Μια φορά και έναν καιρό, πολλά χρόνια πριν, ήταν μια χελώνα ξηράς (Μαμά) και μια χελώνα θαλάσσης (Μπαμπάς) οι οποίες συναντήθηκαν κοντά σε μια πολύ όμορφη ακτή. Τους άρεσε να κολυμπούν μαζί στα ρηχά νερά και να παίζουν στην άμμο. Σύντομα ερωτεύτηκαν πολύ και αποφάσισαν να παντρευτούν. Για λίγο, συνέχισαν να ζουν στην ακροθαλασσιά ώστε η Μαμά να μπορεί να κάθεται στην άμμο και να είναι στεγνή και ζεστή ενώ ο Μπαμπάς να κάθεται στα ρηχά νερά για να δροσίζεται. Μερικά χρόνια μετά αποκτήσανε δυο χελωνάκια (εσάς τα δυο!). Τα χελωνάκια είχαν πανέμορφα καφέ και γαλαζοπράσινα καβούκια. Ήταν πολύ ξεχωριστά και έμοιαζαν από λίγο και στους δυο γονείς τους.

Όμως καθώς τα χρόνια πέρασαν, ο Μπαμπάς θαλάσσια χελώνα άρχισε να περνά περισσότερο χρόνο στον ωκεανό καθώς ταξίδευε όλο και πιο μακριά για να βρει μαργαριτάρια. Έτσι, περνούσε λιγότερο καιρό στην ακτή. Η Μαμά χελώνα ξηράς άρχισε και εκείνη να απομακρύνεται προς τους αμμόλοφους για να βρει φαγητό στο δάσος. Λίγο-λίγο, ο Μπαμπάς χελώνα και η Μαμά χελώνα άρχισαν ν” απομακρύνονται όλο και περισσότερο.

Μια μέρα λοιπόν, η Μαμά χελώνα και ο Μπαμπάς χελώνα αποφάσισαν ότι δεν ήθελαν να ζουν πλέον μαζί. Ο Μπαμπάς χελώνα αποφάσισε να ζήσει στον πάτο της θάλασσας όπου ήταν πιο ευτυχισμένος ενώ η Μαμά χελώνα να μείνει στους αμμόλοφους πάνω από την παραλία, όπου ένιωθε πιο άνετα. Και ενώ τα χελωνάκια στενοχωρήθηκαν που οι γονείς τους δεν θα ήταν πια μαζί, σύντομα συνειδητοποίησαν ότι καθώς ήταν μισές θαλάσσιες χελώνες και μισές χελώνες ξηράς, θα μπορούσαν κάποιες φορές να μένουν στον ωκεανό με τον πατέρα τους και κάποιες φορές στην στεριά με τη μητέρα τους.''

Τα παιδιά συχνά βιώνουν πόνο, σύγχυση και ανασφάλεια όταν οι γονείς τους χωρίζουν. Σε κάποιες δε περιπτώσεις κατηγορούν τον εαυτό τους και νιώθουν ότι το διαζύγιο των γονιών τους είναι δική τους ευθύνη. Πολλά παιδιά διατηρούν την ελπίδα – πολλές φορές και για χρόνια – ότι οι γονείς τους μια μέρα θα τα ξαναβρούν. Το λιγότερο που ελπίζουν και ονειρεύονται είναι οι γονείς τους να παραμείνουν φίλοι.

Η παραπάνω ιστορία θα ήταν όμορφο να διαβάζεται από κάθε γονιό στο παιδί του όταν αποφασίσει να χωρίσει. Είναι σημαντικό το παιδί να συνειδητοποιήσει πως γεννήθηκε από μία πραγματική κάποτε αγάπη και πως ο χωρισμός δεν έχει να κάνει καθόλου με εκείνο, αλλά με το ότι ο κάθε γονιός επέλεξε να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο. Έναν δρόμο όπου πάντα θα είναι ανοιχτός προς το παιδί. Έναν δρόμο που του επιτρέπει να κρατήσει τον ρόλο του πατέρα  ή τον ρόλο της μητέρας και ας επέλεξε να εγκαταλείψει τον ρόλο του συζύγου. 

Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι για όλους τους ρόλους. Όταν κάποιος μας βαραίνει απλά τον αποβάλλουμε. Για το καλό των παιδιών μας. Μα πάνω απ'όλα για το καλό του εαυτού μας.

Εύχομαι αυτή η θεραπευτική ιστορία για το διαζύγιο να διαβαστεί άπειρες φορές από γονείς και παιδιά που το έχουν ανάγκη. Τα παραμύθια κάποιες φορές είναι ο πιο όμορφος καθρέφτης για να κοιτάξεις κατάματα την πραγματική ζωή!

Πηγή:singleparent.gr