ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Κάπου κρυμμένο, θαμμένο, ξεχασμένο μέσα στα συρτάρια μίας σκονισμένης ντουλάπας ένα κουτί, γεμάτο φωτογραφίες, γεμάτο αναμνήσεις.

Τι συμβαίνει όταν ανακαλύπτουμε ένα τέτοιο κουτί στα συρτάρια του συντρόφου μας; Πιο συγκεκριμένα....Τι συμβαίνει όταν σκαλίζουμε το παρελθόν ή πέφτουμε άθελα μπροστά του και δεν το προσπερνάμε;

Ο σύντροφός μας έχει παρελθόν, ζούσε και πριν από εμάς, έχει ζήσει στιγμές που μόνο αυτός γνωρίζει και έχει κρατήσει μέσα του. Και εμείς σ’αυτή τη ζωή ήμασταν απόντες. Πόσο εύκολα το αποδεχόμαστε;
Σίγουρα το παρελθόν του συντρόφου μας προκαλεί έντονο άγχος, ζήλια και ανασφάλεια και είναι κάτι που δεν μπορούμε να το διαχειριστούμε εύκολα με τη λογική. Όταν γνωρίζουμε ένα νέο άτομο φανταζόμαστε και θέλουμε να νιώθουμε ότι πριν από εμάς κανείς, πριν από εμάς τίποτα. Πόσο εγωιστικό είναι άραγε αυτό? Όλοι οι άνθρωποι, και εγώ και εσύ και το φεγγάρι και τα αστέρια και όλοι έχουμε παρελθόν.

Στις γυναίκες υποστηρίζεται πως είναι πιο έντονη αυτή η ζήλια. Είναι αλήθεια! Οι γυναίκες τα βλέπουν όλα στη ζωή παρόν. Ως εκδικητικά και ανταγωνιστικά όντα, θεωρούν πως το παρελθόν δεν είναι ποτέ παρελθόν, αλλά αφήνει τα μελανά σημάδια του και στο παρόν. Σίγουρα το παρελθόν επηρεάζει ως ένα σημείο το παρόν, δεν το καθορίζει όμως. Το παρελθόν διαμορφώνει την προσωπικότητα, κάποια από τα ελαττώματα και κάποια από τα προτερήματα του συντρόφου μας. Ναι, όμως γ'ιαυτά τα χαρακτηριστικά τον ερωτεύτηκες, έτσι όπως είναι τον επέλεξες.

Όλοι θέλουμε να είμαστε ο,τι πιο δυνατό ,τι καλύτερο για τον σύντροφό μας. Έρχεται εκείνη η ξεχασμένη φωτογραφία με αυτόν και την προηγούμενη σχέση του και όχι αρνείσαι να πιστέψεις ότι χαμογελάει, ότι είναι ευτυχισμένος. Μα πως γίνεται? Και, όμως γίνεται!  Αρνείσαι να φοράει εκείνη τη ζακέτα που του αγόρασε εκείνη και όμως του πηγαίνει τόσο πολύ, δεν θέλεις να πίνεις καφέ στη κούπα που έπινε αυτή....το δέχομαι!Ήδη με αυτές τις σκέψεις έχεις τοποθετήσει στο κρεβάτι σας το τρίτο πρόσωπο. Γιατί με αυτές τις σκέψεις και με τη συνεχής ενασχόληση  με το προηγούμενο άτομο που υπήρχε στη ζωή του δημιουργείς μία φανταστική και άκρως επικίνδυνη ‘’ερωμένη’’ που μπορεί να καταστρέψει την σχέση σας.

Όλη αυτή η ζήλια και η εμμονή κρύβουν την ανάγκη να αγαπηθείς, να νιώσεις ασφάλεια, να είσαι μοναδικός! Μία ανάγκη που όλοι οι άνθρωποι την έχουμε. Αγαπώ την μικρή δόση ζήλιας στα ζευγάρια. Είναι το αλατοπίπερο της σχέσης! Πρόσεχε, όμως γιατί όπως και στο φαγητό, έτσι και στην σχέση, αν σου πέσει μεγαλύτερη ποσότητα αλατιού, αμέσως η γεύση χαλάει.

Δεν θεωρώ πως το θέμα της ζήλιας και της αποδοχής του παρελθόντος φταίει πάντα ο ένας. Πιστεύω πως από την αρχή της σχέσης θα πρέπει να γίνονται ξεκάθαρες συζητήσεις και από τις δύο πλευρές. Όπως και να έχει, οι φωτογραφίες, τα δώρα και οι αναμνήσεις θα πρέπει να κρύβονται, στην τελική να καίγονται. Ο,τι αξίζει να θυμόμαστε το κουβαλάμε μέσα μας.Δεν χρειάζεται να φέρνουμε τη νέα μας σχέση στη αμήχανη στιγμή να μας ρωτήσει ‘’τι είναι αυτό?’’

 Παρελθόν υπήρχε και θα υπάρχει πάντα. Το μέλλον είναι αβέβαιο. Ζήσε το παρόν με τον σύντροφό σου. Απόλαυσε τις στιγμές σας, και φρόντισε το δικό σας κουτί με τις φωτογραφίες να μείνει ανοιγμένο, καθαρό και φωτισμένο για πολύ καιρό! Μη κολλάς σε λεπτομέρειες και να θυμάσαι ότι ο,τι ωραίο γίνεται στον κόσμο, γίνεται για ένα καλύτερο μέλλον! Όσο πιο πίσω πάμε στο παρελθόν, τόσο πιο μακριά στο μέλλον μπορούμε να δούμε!